bye Thailand, hello Cambodia
Door: Ruud en Aimy
25 Maart 2014 | Cambodja, Khett Siem Reab
Crossing the border
Donderdagavond hebben we ons laatste avondmaal in Khorat genuttigd in de Mac donalds in de shoppingmall. We kozen deze keer voor de lokale Thaise menu, welk bestond uit rijst, een eitje, groente en wat vlees. Na een paar happen eten vloog Aimy flink in brand aangezien de Mac de pittigheid van het eten heeft aangepast aan de Thaise standaard. Nadat ze flink begon te zweten, werd haar geflambeerde keel geblust door achtereenvolgens haar cola, mijn cola en mijn water. Daarna had Aimy maar veilig wat gefrituurde kippetjes besteld om haar honger te stillen, en ik mocht haar halve Thaise Mac maaltijd opeten. :-)
Diezelfde avond op tijd onze backpack ingepakt en op tijd ons bed ingedoken aangezien we vrijdag om 4.00 uur op zijn staan om om 5.30 de bus te pakken naar het grensstadje Aranyaprathet. De busreis duurde ongeveer 4 uur, die we grotendeels slapend hebben doorgebracht. In het grensstadje aangekomen hadden we een tuc tuc genomen naar de Cambodjaanse grens, waar die ons hopelijk ook ging afzetten. Er zijn namelijk veel oplichters, bedelaars, dieven en ander gespuis aanwezig aan zowel de Thaise en Cambodjaanse grens die nietsvermoedende toeristen flink uitbuiten. Gelukkig hadden we ons al goed ingelezen, dus we waren goed voorbereid. Nadat we af waren gezet vlak voor de grens, probeerde de tuc tuc chauffeur ons nog wel de verkeerde kant heen te sturen. Onderweg lopend naar de grens, waar we eerst de paspoort controle door moesten, werden we nog een aantal keer lastig gevallen door mensen die ons probeerde te 'helpen'. Eenmaal aangekomen bij de paspoort controle, moesten we ongeveer een uur wachten in een rij die zigzaggend door een ruimte liep. Er was slechts één van de vier paspoortcontroleposten open, dus dat schoot ook niet echt op. Toen Ruud aan de beurt was werd er wat moeilijk gedaan, overleg gepleegd en toch maar afgestempeld. Waarom er wat moeilijk werd gedaan weten we ook niet.
Daarna het gebouwtje uitgelopen en zijn we lopend de grens overgestoken. In het stukje niemandsland tussen Thailand en Cambodja zijn een hoop casino's en hotels gevestigd en er zijn veel Thaise en Cambodjaanse mensen die een slagje willen slaan uit het toerisme. Nadat we de slecht aangegeven visa post hebben gevonden, hebben we een formuliertje ingevuld voor onze visa aanvraag. Dat hadden we overhandigd aan de douane met 20 dollar per persoon en 100 baht (2,5 euro) smeergeld voor de douane, waar we niet echt aan konden ontkomen. Na vijf minuten wachten kregen we onze paspoorten terug met het visa erin, waarna we door de Cambodjaanse paspoort controle konden. Wederom een formulier invullen, wat vingerscans gemaakt en we waren in Cambodja. In de bus richting het dichtbij gelegen Poipet, hebben we kennis gemaakt met een Amerikaans koppeltje (John en Alyssa) en een Noors meisje (Malin). Toevallig genoeg gingen ze ook naar Siem Reap en ook de European Guesthouse, dus we hadden gelijk reispartners gevonden. In Poipet aangekomen zijn we toch in de verleiding gekomen door ons te laten helpen door een persoon die zich min of meer voordeed als een medewerker van het toeristenbureau, waarna hij natuurlijk om een fooi vroeg toen hij een busje voor ons had geregeld. Dit hadden we ook makkelijk zelf hadden kunnen regelen, maar goed, zo werkt het corrupte Cambodja eenmaal. Ook de prijs die we hadden betaald voor onze busreis naar Siem Reap was vrij duur ($10) maar dat komt mede door de lokale politie die één derde van het geld van een ticket op strijkt.
Aangekomen in Siem Reap werden we lukraak ergens afgedropt, waar we werden opgewacht door Tuc Tuc chauffeurs die ons 'gratis' naar onze Guesthouse wilden brengen. Natuurlijk als het 'to good to be true' lijkt, dan is het waarschijnlijk ook zo, aangezien die gasten je naar een hotel/guesthouse brengen waar de chauffeurs een commissie voor krijgen. We hebben met z'n vijven dus maar een betaalde tuc tuc genomen, waar we met z'n allen met bagage in werden gestapeld. Het paste allemaal maar net en dit moet er ongetwijfeld van buiten af erg komisch eruit moeten hebben gezien.
Diezelfde avond helaas tot de conclusie gekomen dat Ruud's IPhone oordopjes zijn gestolen en zijn verwisseld door kapotte andere oordopjes, wat is gebeurd in ons verblijf in Khorat. Ze leken veel op elkaar, dus vandaar dat Ruud het niet gelijk had opgemerkt, maar pas in Siem Reap toen hij ze wilde gebruiken. Waarschijnlijk gebeurd door de schoonmaaksters daar. Helaas, maar zulke dingen gebeuren ook en gelukkig waren het slechts oordopjes. Voortaan alle spullen met enige waarde opbergen in onze afsluitbare backpackhoes!
's' Avonds nog wat met Malin gegeten als afsluiter van de lange dag.
De volgende ochtend (zaterdag) was Aimy weer een beetje ziek geworden, dus besloten om die dag een lazy day te houden. Wel die middag nog de old market bezocht en allebei een broek gekocht (die intussen alweer kapot zijn haha, een dag later). s' Avonds met ons intussen een multiculti clubje (Malin, Alyssa en John en Boo (Japan), Fan (China)) wat wezen eten en vervolgens vroeg naar bed te gaan.
De volgende dag hadden we met z'n allen afgesproken om met de fiets naar de Angkor tempels te gaan en de zonsopgang te bekijken. Om 5.00 am verzameld. Intussen ook nog kennis gemaakt met Chaitanya uit India. Die fietste ook mee!
Ongeveer 6,5 km verderop waren de Angkor tempels en in de ochtend was het heerlijk! (Met nadruk op ochtend!).
De zonsopgang bekeken bij DE Angkor Wat. Heel erg vet! Het was er wel ontzettend druk, waarschijnlijk omdat het een zondag was.
Na de zonsopgang ontbeten met Amok fish (khmer specialiteit) en doorgegaan naar de tempel Bayon (tempel met de gezichten), tempel ta Nei en tempel ta Prohm. Erg vet om te zien. Het was alleen balen dat de fietsband van Fan twee keer lek was gegaan, dus hebben we minder kunnen zien dan gehoopt. Bij de fietsenmaker lekker in de schaduw bij kunnen komen van de warmte. Alleen Ruud had het druk, want hij had een maatje gevonden (jongetje van ong. vijf jaar oud waarmee Ruud ging zwaardvechten haha).
Met pijn aan onze billen (nee ze hebben hier helaas geen elektrische fietsen of gel zadels), terug gefietst met 35 graden en daarna lekker uitgerust bij de guesthouse.
De volgende dag wilden we eigenlijk terug gaan (we hebben een three day ticket gekocht), maar we waren nog moe van de volgende dag. Dus besloten we om de dag door te brengen met smoothies en cola. Intussen afscheid genomen van Malin en Fan. Die avond als afsluiter voor het vertrek van Alyssa en John nog naar de night market geweest en gegeten bij de green star restaurant. It is an non profit restaurant. Dus voor een goed doel!
Vandaag zijn we weer naar de Angkor tempels gefietst, intussen een lekkere warme dag. Wel met een fiets waar je de onderkant van je zadel niet voelt, dus een stuk comfortabeler. Na een bezoekje aan de Angkor Wat een toch gefietst naar de tempels Preah Khan en Neak Poan. Vandaag was het een erg warme dag, dus veel water, cola en kokosnootmelk gedronken! Momenteel zitten we half uitgeteld te relaxen en zoeken we dadelijk nog even de nightmarket op om wat nieuwe kleding te scoren. Morgen staan we om 5.00 am op om, in verband met de warmte, op tijd aan te fietsen.
Tot nu toe bevalt Cambodja ons heel erg! Super lieve en vriendelijke mensen. Wat wel heel sneu is om te zien dat de kinderen spulletjes moeten verkopen om te overleven. Deed pijn aan mijn (Aimy's) hart!! Het liefste neem ik die kinderen mee naar Nederland haha!!
Hopelijk kunnen we ook snel wat foto's toevoegen!
XXX
Donderdagavond hebben we ons laatste avondmaal in Khorat genuttigd in de Mac donalds in de shoppingmall. We kozen deze keer voor de lokale Thaise menu, welk bestond uit rijst, een eitje, groente en wat vlees. Na een paar happen eten vloog Aimy flink in brand aangezien de Mac de pittigheid van het eten heeft aangepast aan de Thaise standaard. Nadat ze flink begon te zweten, werd haar geflambeerde keel geblust door achtereenvolgens haar cola, mijn cola en mijn water. Daarna had Aimy maar veilig wat gefrituurde kippetjes besteld om haar honger te stillen, en ik mocht haar halve Thaise Mac maaltijd opeten. :-)
Diezelfde avond op tijd onze backpack ingepakt en op tijd ons bed ingedoken aangezien we vrijdag om 4.00 uur op zijn staan om om 5.30 de bus te pakken naar het grensstadje Aranyaprathet. De busreis duurde ongeveer 4 uur, die we grotendeels slapend hebben doorgebracht. In het grensstadje aangekomen hadden we een tuc tuc genomen naar de Cambodjaanse grens, waar die ons hopelijk ook ging afzetten. Er zijn namelijk veel oplichters, bedelaars, dieven en ander gespuis aanwezig aan zowel de Thaise en Cambodjaanse grens die nietsvermoedende toeristen flink uitbuiten. Gelukkig hadden we ons al goed ingelezen, dus we waren goed voorbereid. Nadat we af waren gezet vlak voor de grens, probeerde de tuc tuc chauffeur ons nog wel de verkeerde kant heen te sturen. Onderweg lopend naar de grens, waar we eerst de paspoort controle door moesten, werden we nog een aantal keer lastig gevallen door mensen die ons probeerde te 'helpen'. Eenmaal aangekomen bij de paspoort controle, moesten we ongeveer een uur wachten in een rij die zigzaggend door een ruimte liep. Er was slechts één van de vier paspoortcontroleposten open, dus dat schoot ook niet echt op. Toen Ruud aan de beurt was werd er wat moeilijk gedaan, overleg gepleegd en toch maar afgestempeld. Waarom er wat moeilijk werd gedaan weten we ook niet.
Daarna het gebouwtje uitgelopen en zijn we lopend de grens overgestoken. In het stukje niemandsland tussen Thailand en Cambodja zijn een hoop casino's en hotels gevestigd en er zijn veel Thaise en Cambodjaanse mensen die een slagje willen slaan uit het toerisme. Nadat we de slecht aangegeven visa post hebben gevonden, hebben we een formuliertje ingevuld voor onze visa aanvraag. Dat hadden we overhandigd aan de douane met 20 dollar per persoon en 100 baht (2,5 euro) smeergeld voor de douane, waar we niet echt aan konden ontkomen. Na vijf minuten wachten kregen we onze paspoorten terug met het visa erin, waarna we door de Cambodjaanse paspoort controle konden. Wederom een formulier invullen, wat vingerscans gemaakt en we waren in Cambodja. In de bus richting het dichtbij gelegen Poipet, hebben we kennis gemaakt met een Amerikaans koppeltje (John en Alyssa) en een Noors meisje (Malin). Toevallig genoeg gingen ze ook naar Siem Reap en ook de European Guesthouse, dus we hadden gelijk reispartners gevonden. In Poipet aangekomen zijn we toch in de verleiding gekomen door ons te laten helpen door een persoon die zich min of meer voordeed als een medewerker van het toeristenbureau, waarna hij natuurlijk om een fooi vroeg toen hij een busje voor ons had geregeld. Dit hadden we ook makkelijk zelf hadden kunnen regelen, maar goed, zo werkt het corrupte Cambodja eenmaal. Ook de prijs die we hadden betaald voor onze busreis naar Siem Reap was vrij duur ($10) maar dat komt mede door de lokale politie die één derde van het geld van een ticket op strijkt.
Aangekomen in Siem Reap werden we lukraak ergens afgedropt, waar we werden opgewacht door Tuc Tuc chauffeurs die ons 'gratis' naar onze Guesthouse wilden brengen. Natuurlijk als het 'to good to be true' lijkt, dan is het waarschijnlijk ook zo, aangezien die gasten je naar een hotel/guesthouse brengen waar de chauffeurs een commissie voor krijgen. We hebben met z'n vijven dus maar een betaalde tuc tuc genomen, waar we met z'n allen met bagage in werden gestapeld. Het paste allemaal maar net en dit moet er ongetwijfeld van buiten af erg komisch eruit moeten hebben gezien.
Diezelfde avond helaas tot de conclusie gekomen dat Ruud's IPhone oordopjes zijn gestolen en zijn verwisseld door kapotte andere oordopjes, wat is gebeurd in ons verblijf in Khorat. Ze leken veel op elkaar, dus vandaar dat Ruud het niet gelijk had opgemerkt, maar pas in Siem Reap toen hij ze wilde gebruiken. Waarschijnlijk gebeurd door de schoonmaaksters daar. Helaas, maar zulke dingen gebeuren ook en gelukkig waren het slechts oordopjes. Voortaan alle spullen met enige waarde opbergen in onze afsluitbare backpackhoes!
's' Avonds nog wat met Malin gegeten als afsluiter van de lange dag.
De volgende ochtend (zaterdag) was Aimy weer een beetje ziek geworden, dus besloten om die dag een lazy day te houden. Wel die middag nog de old market bezocht en allebei een broek gekocht (die intussen alweer kapot zijn haha, een dag later). s' Avonds met ons intussen een multiculti clubje (Malin, Alyssa en John en Boo (Japan), Fan (China)) wat wezen eten en vervolgens vroeg naar bed te gaan.
De volgende dag hadden we met z'n allen afgesproken om met de fiets naar de Angkor tempels te gaan en de zonsopgang te bekijken. Om 5.00 am verzameld. Intussen ook nog kennis gemaakt met Chaitanya uit India. Die fietste ook mee!
Ongeveer 6,5 km verderop waren de Angkor tempels en in de ochtend was het heerlijk! (Met nadruk op ochtend!).
De zonsopgang bekeken bij DE Angkor Wat. Heel erg vet! Het was er wel ontzettend druk, waarschijnlijk omdat het een zondag was.
Na de zonsopgang ontbeten met Amok fish (khmer specialiteit) en doorgegaan naar de tempel Bayon (tempel met de gezichten), tempel ta Nei en tempel ta Prohm. Erg vet om te zien. Het was alleen balen dat de fietsband van Fan twee keer lek was gegaan, dus hebben we minder kunnen zien dan gehoopt. Bij de fietsenmaker lekker in de schaduw bij kunnen komen van de warmte. Alleen Ruud had het druk, want hij had een maatje gevonden (jongetje van ong. vijf jaar oud waarmee Ruud ging zwaardvechten haha).
Met pijn aan onze billen (nee ze hebben hier helaas geen elektrische fietsen of gel zadels), terug gefietst met 35 graden en daarna lekker uitgerust bij de guesthouse.
De volgende dag wilden we eigenlijk terug gaan (we hebben een three day ticket gekocht), maar we waren nog moe van de volgende dag. Dus besloten we om de dag door te brengen met smoothies en cola. Intussen afscheid genomen van Malin en Fan. Die avond als afsluiter voor het vertrek van Alyssa en John nog naar de night market geweest en gegeten bij de green star restaurant. It is an non profit restaurant. Dus voor een goed doel!
Vandaag zijn we weer naar de Angkor tempels gefietst, intussen een lekkere warme dag. Wel met een fiets waar je de onderkant van je zadel niet voelt, dus een stuk comfortabeler. Na een bezoekje aan de Angkor Wat een toch gefietst naar de tempels Preah Khan en Neak Poan. Vandaag was het een erg warme dag, dus veel water, cola en kokosnootmelk gedronken! Momenteel zitten we half uitgeteld te relaxen en zoeken we dadelijk nog even de nightmarket op om wat nieuwe kleding te scoren. Morgen staan we om 5.00 am op om, in verband met de warmte, op tijd aan te fietsen.
Tot nu toe bevalt Cambodja ons heel erg! Super lieve en vriendelijke mensen. Wat wel heel sneu is om te zien dat de kinderen spulletjes moeten verkopen om te overleven. Deed pijn aan mijn (Aimy's) hart!! Het liefste neem ik die kinderen mee naar Nederland haha!!
Hopelijk kunnen we ook snel wat foto's toevoegen!
XXX
-
25 Maart 2014 - 14:48
Eva:
Wat gaaf om te lezen! En wat een avontuur samen! Dikke kus van ons allemaal. -
25 Maart 2014 - 15:20
Wil:
Ontzettend leuk Ruud en Aimy om zo jullie te kunnen volgen. kus mama
-
25 Maart 2014 - 15:29
Margot:
Wat een leuk verslag weer!
Toch wel spannend zo'n grensovergang! Maar goed dat we dat niet wisten.
En....Aimy laat die kindjes toch maar daar hoor!
Ben erg nieuwsgierig naar de foto's!
Xxx Mama -
25 Maart 2014 - 17:11
Willy Schurink:
Wat een leuke herkenbare verhalen. Ik wil ook weer naar Angkor!!!!!!! Wat prachtig he?
Ik kan me herinneren dat ik in Siem Reap naar de blinde masseurs gevraagd ben: Seeing Blinds. Echt superlekker, zo;n uurtje massage. Ze zijn er vast nog wel, vraag maar eens rond. De tuctucchauffeurs of de mensen van het hotel weten het vast. Ik wil al die schatjes ook altijd in mijn rugzak mee naar huis nemen, maar tot nu toe heeft de rede het gewonnen van het verstand, nog even afgezien van het feit dat je toch niet ver zou komen.
Heb ik het goed dat het straffe tempo dat jullie in het begin hadden, wat aan het afzakken is? :-)
Dat is goed, geniet ervan dat je 5 maanden niks hoeft en waar je deze keer niet aan toe komt: jullie hebben nog een heel leven voor je.
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel plezier nog,
Willy -
25 Maart 2014 - 19:14
Jolien:
Wat heerlijk om weer te lezen en wat een gave dingen zien jullie! Snap heel goed dat dat aan je hart gaat Aim, zou ik ook hebben! Haha. Spannend hoor die grensovergangen.. Vind het nog steeds super stoer van jullie dat jullie dit avontuur zijn aangegaan! Wat ontzettend leuk dat jullie zoveel reisgezelschap ontmoeten uit allerlei landen, super gaaf!
Wij missen jullie hier wel hoor, maar doe vooral voorzichtig en blijf genieten!!
Dikke knuffel -
25 Maart 2014 - 21:06
Said:
Heel leuk om op de hoogte te blijven van jullie avonturen ! -
26 Maart 2014 - 21:18
Buuf:
Mooi reisverslag, weet nu al dat dat niets voor mij zou zijn (ben toch wel een beetje een schijterd) ;)
Ben dus super trots op jullie X veel plezier lieverds -
03 April 2014 - 03:53
Fabiola:
Hallo samen. Wat een prachtige verhalen om te lezen. Leuk al die avonturen en al die mensen die je zo leert kennen. En Aimy...ik snap precies wat je bedoeld met die kinderen. Hartverscheurend maar je hebt ze overal. Wie weet kun je op een of andere manier ooit eens helpen. Geniet in iedergeval van alle mooie dingen en doe Sjors de groetjes. Liefs Fabiola
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
