Nha Trang, Hoi An, Hue, Hanoi & Sapa

Helleuw! Hier zijn we weer met ons volgende verslag!

Nha Trang

Na Dalat gingen we weer met de bus verder naar Nha Trang. In de bus hebben we Emilie, uit Nederland, ontmoet en zijn we daar een tijdje mee opgetrokken! Eenmaal in Nha Trang hadden we ons guesthouse (iHome) gevonden. We werden (super super super) vriendelijk ontvangen en meteen naar onze kamers geleid. Ruud en ik hadden de enige private room die er was, maar groot dat die was! Het was een kamer met bankstel en een bad in de badkamer!!! En toch krijgen we het voor mekaar om er een zooi van te maken :p.
Diezelfde middag nog wat geluncht met Emilie bij een vegetarisch restaurantje. Echt heerlijk! Er was geen menukaart, maar de man die er werkte schepte gewoon je bord vol voor maar 50 cent!!!! En ik (Aimy) ben niet zo'n fan van tofu, maar op de manier hoe ze het hier maakten... Niet normaal lekker!!
Daarna nog even op het strand gelopen en informatie opgezocht om te duiken, wat we uiteindelijk niet in Nha Trang hebben gedaan.
Die avond hebben wij op de hoek van ons guesthouse wat taugépannenkoekjes op langs de straat en een soort bapao op! Lekker en goedkoop avondeten :).
De volgende dag hadden we besloten om na al dat culturele gebeuren even een dagje Vietnam te ontwijken! We waren met een cable car ongeveer 3km over de zee (!) gegaan en daar naar een attractiepark op de Vinpearl berg gegaan! Daar hadden ze ook een waterpark en indoor games, dus we hadden ons goed vermaakt :).
Die avond hadden we weer afgesproken met Emilie om samen wat te eten. Eerst maar weer die lekkere taugépannenkoekjes en daarbij hadden we een lokaal tentje gevonden waar we een soort van mini bbq aan ons tafeltje hadden. Aangezien we de kaart niet konden lezen, werden we geholpen door een meisje die daar ook aan het eten was en Engels kon praten! (De mensen hier zijn echt behulpzaam!). We hadden lekker vis (ja complete visjes), gamba's en vlees! Ook uiteraard weer lekker en goedkoop!
Daarna nog even over de night market gelopen en voor het eerst zoete soep gegeten/gedronken (zoete bonen, vla, jelly etc, en dan gemixed)! Dat was echt typisch iets wat de locals hier eten, want je zag er geen enkele toerist! Btw. Bijna alle toeristen die je hier ziet zijn Russisch. Ze doen ook geen moeite om Engels te praten, super gezellig... Not haha.
De dag erna hadden we de stad zelf een beetje verkend, maar het had niet heel veel bezienswaardigheden. We werden nog opgelicht door een mannetje die heel aardig een wierookstokje gaf die we bij de sleeping Buddha konden neerleggen. Uiteraard vroeg die er geld om (1,5 euro), maar uiteindelijk liep hij, door een duidelijke boodschap van Ruud, met 15 cent weg.
Die avond werden we door het personeel uitgenodigd voor een bbq op het dak van het guesthouse!!! Echt super! Het personeel is echt geweldig en behulpzaam en lief en willen het echt dat je het naar je zin hebt! Dus een bbq met pork en seafood hielp goed mee! We hebben daar heel veel schelpdieren op, wat in Nederland een delicatesse is, was echt lekker. En de Vietnamezen proosten alsof hun leven eraf hangt, dus om de tien minuten schreeuw je met z'n allen: mot dan bei dzooooo!!!! (Of zoiets haha). Echt geweldig! Lekker wat biertjes op (bier kost trouwens echt maar 20 cent hier) en een leuke avond gehad ;).
Volgende dag hadden we samen met Emilie de warmte ontdoken en zijn we naar de bioscoop gegaan. RIO 2. Echt grappig, als er een grappige scène komt, dan hoor je in NL: hahaha. In Vietnam gaat het zo: hahahaha hihihihihihihihi hahahahahahahaahahahah. Te leuk, lekker overdreven!
Daarna afscheid genomen van de mensen van het guesthouse. Was toch stiekem wel beetje jammer om daar weg te gaan, echt geweldige mensen die er werken!

Hoi An

Die avond hadden Emilie en wij de nachtbus gepakt naar Hoi An. Even wennen en dan ook niet al te goed geslapen, maar uiteindelijk die ochtend in een mooi hotel terecht gekomen met vriendelijk personeel. Die dag vooral niet teveel gedaan, maar lekker uitgerust en films gekeken in de kamer.
Hoi an staat bekend om de ruim 200 klerenmakers (terwijl het een klein stadje is, dus je ziet ze zeg maar om de seconde). Dus laat in de middag meteen een klerenmaker in gedoken en twee uur later een pak, en twee overhemden op maat laten bestellen voor Ruud en voor Aimy een blazer. Daarna nog even gauw het centrum van Hoi An verkend en kwam een schattig vrouwtje met fruitmandjes naar Aimy toegelopen met het bericht dat we gratis foto's met haar mochten maken. Aimy had al in de gaten waar het naartoe ging en zei vriendelijk nee, dus liep ze vervolgens naar Ruud toe (die het niet in de gaten had) en die zei vrolijk ja :). Na twee foto's vroeg ze natuurlijk meteen of we bananen wilden kopen en hebben we na een kort onderzoek in die fruitmand wat rambutan gekocht, overigens helemaal niet duur! Daarna liep ze vrolijk en zwaaiend weg. Haha slim vrouwtje ;). Verder die avond rijst met kip gegeten en vroeg naar bed gegaan.
De volgende dag zijn we het oude centrum in gegaan en hadden we een ticket gekocht waarmee je vijf culturele dingen kan bekijken. Het was echt super warm, dus na twee dingen te hebben bekeken een restaurantje ingedoken. Daar kwamen we Emilie tegen en hadden daarna samen even geluncht. Die middag nog even geshopt en 's avonds gezellig wat gegeten en cocktailtjes gedronken en daarna afscheid genomen van Emilie, die de volgende dag naar Hue zou vertrekken.
Hoi an is echt een gezellig stad die 's avonds is verlicht met lampionnen. Ook kun je voor een dollar twee kaarsjes kopen die je op de rivier kan laten drijven. Hadden we de volgende dag natuurlijk gedaan :):) en een wens gedaan. Romantisch hè ;).
De twee dagen erna vooral gerelaxed en gewinkeld. Na een paar keer passen hebben de kleding bij onze klerenmaker opgehaald (echt geweldig hoe snel ze kwaliteit kleding kunnen maken).
Stadje is verder klein, maar wel heerlijk om te relaxen. Ook is er vlakbij een strand, maar het was zo warm dat wij liever met een fles water en met onze neus in de ventilator in een cafeetje zaten. Wel is er overal happy hour dus lekker cocktailtjes gedronken. Erg duur.. Ipv 2,5 euro was het nu 1,5 euro ;).
Nog even een klein detail: er lopen hier 100 verkoopstertjes rond die vragen of je massage, fruit of manicure/pedicure wilt hebben. Aangezien mijn teennagels wel nieuwe nagellak kon gebruiken, vroegen ze niet, maar riepen ze gewoon dat ik het nodig had haha.
Laatste avond kwamen we Malin tegen, meisje die we in Cambodja hadden ontmoet! Zij was net in Hoi An, dus afgesproken dat we haar in Hanoi of in Laos weer zullen ontmoeten.
De volgende ochtend kregen we als 'afscheid' (en omdat we er vier nachten hadden verbleven) van het meisje dat achter de receptie werkte een flesje water voor onderweg en ipv het standaard ontbijt mochten we uit alles kiezen. We kregen een heerlijk vers ontbijt met muesli, yoghurt en (een berg) vers fruit. Super lief! Daarna werden we ook hier weer flink uitgezwaaid en zat Hoi An er alweer voor ons op!

Hue

De volgende ochtend werden we opgehaald om naar onze volgende stop te gaan: Hue. Hue is een stadje die voor ons niet heel bijzonder was. Vooral veel mannetjes die vragen waar je vandaan komt en vervolgens een cyclo trip aanbieden. We hadden die avond bij ons hotel een tour geboekt voor de volgende dag naar de Paradise cave. De Paradise cave is pas sinds 2011 geopend en zou werkelijk prachtig zijn.
We werden al vroeg opgehaald (7.00) en na een 4,5 uur durende trip met ons busje hadden we een soort van buffetlunch. Allerlei Vietnameze hapjes stonden op tafel. Lekker!!! Daarna nog een half uurtje verder rijden en toen kwamen we bij de Paradise cave aan. Samen met drie andere meiden uit Vietnam een berg opgeklommen om de grot in te kunnen.
Tot nu toe echt de mooiste grot die we ooit hebben gezien! Super groot en werkelijk alles is prachtig aan de grot. Het lijkt een beetje of je de fata morgana van de Efteling in loopt. Maar dan echt :).
Daarna weer vier uur terug gereden en kwamen we om 20.00 weer terug bij het hotel. Was een lange rit, maar echt de moeite waard!
De dag erna (in Nederland Koningsdag) eerst uitgecheckt en toen een cyclo gepakt naar de citadel. Echt super gaaf om te zien, maar elk stukje schaduw dat we zagen, gebruikten we, want met 40 graden rondlopen is niet zo chil :). Daarna lekker Vietnamees geluncht bij de KFC.
Toen we door onze cyclo man werden teruggebracht stopte hij tien meter voor het hotel en vroeg hij opeens ruim het dubbele. Dat pikten wij natuurlijk niet en na een flinke discussie maar 10.000 euro (nee grapje: dong. = 30 cent ) extra op zijn cyclo gegooid en weggelopen om van hem af te zijn) Afzetter, want vervolgens parkeerde hij vrolijk voor ons hotel, maar durfde ons niet meer aan te kijken. Rest van de dag gewacht op onze bus naar Hanoi die 15 uur heeft geduurd!

Hanoi part 1

Hoe zullen we Hanoi beschrijven? Druk, brommers, auto's, taxi's, brommers x100000!
Hanoi heeft leuke authentieke straatjes, maar je kunt ze niet bekijken zonder overreden te worden door het verkeer. De claxon deed het nog beter dan in ho chi minh, dus we zijn momenteel zeg maar doof :).

Die ochtend aangekomen in een regenachtige Hanoi. Na bijna 100 keer overreden te zijn door brommertjes met ponchovietnamezen kwamen we aan bij ons guesthouse. Omdat we vrij vroeg waren, kregen we een ontbijtje en konden we wachten bij de balie. Althans.. Dat dachten we. We werden overspoeld met tours die de guesthouse aanbied. Dat was wel het laatste waar we zin in hadden, na een vermoeide busreis! De receptionist bleef maar zeggen hoe goedkoop en goed het was, beetje irritant. (Achteraf maar goed ook dat we daar geen tour hadden geboekt aangezien de recensies niet heel goed waren).
Toen we de kamer op mochten, kwamen we tot de conclusie dat we de slechtste kamer van het guesthouse hadden gekregen: weggestopt op de bovenste verdieping met een lekkend dak, waardoor het nat was in onze kamer en beschimmeld plafond hadden. Ook konden we douchen met een pisstraaltje en zat de wasbak verstopt.. Dus we waren blij dat we er maar een bleven en de volgende ochtend konden uitchecken!
De volgende dag hadden we na het uitchecken onze bagage gedropt bij het bureautje waar we de Sapa tour van diezelfde avond hadden geboekt. Daarna nog naar de temple of literature gelopen, maar verwachtingen waren groter dan dat het was. Verder wat rondgelopen en nu op weg naar Sapa, waar we een trekkingstocht van twee dagen door de bergen gaan hebben!

Sapa

Om naar Sapa te gaan hadden we een nachttrein genomen. We deelden onze cabine met een echtpaar uit Nieuw Zeeland. Een tijdje mee gekletst en erachter gekomen dat zij al ontzettend veel reizen erol hebben zitten. Zo vet en inspirerend om te horen. Zij hebben echt veel gave reizen gemaakt! De volgende ochtend kwamen we na een goede nacht om 6.00 aan in Lao Cai, anderhalve kilometer van de Chinese grens af. Vanuit daar gingen we met een mini van naar Sapa. Eenmaal in het hotel aangekomen, gauw ontbeten en gedoucht. Toen stond de gids, genaamd Kong, klaar om de trekking te beginnen. Samen met een ander meisje uit de USA hadden we de trekking, dus het was fijn om met een klein groepje te zijn. Van te voren hadden we al gelezen dat er vrouwtjes mee lopen en die tegen je beginnen te praten en je helpen bij lastige stukken van de trekking. Aan het einde vragen ze of je wat van ze willen kopen. En ja hoor, we waren het hotel nog niet uit en er liepen al drie vrouwtjes achter ons aan. Onderweg vroegen ze onze namen etc en probeerden ze een gesprekje te voeren. We hadden ons maar overgegeven en praatte terug! De vrouwtjes zagen er prachtig uit helemaal in traditionele klederdracht en een daarvan droeg een baby op haar rug.
De trekking was super mooi en gaaf, maar ook best zwaar. Er waren geen paden, maar het was een tocht dwars door de rijstvelden en over de bergen. Hoe vaak wij met onze splinternieuwe wandelschoenen en afritsbroek weggleden, hoe makkelijk de vrouwtjes met hun slippers de berg beklommen. Haha, heel komisch. De vrouwtjes hielpen ons bij lastige stukken, en maar goed ook, anders waren we serieus al 100 keer naar beneden gedonderd.
Onze gids, Kong, vertelden zo nu en dan wat, maakte graag grapjes en zong ontzettend veel, haha. Na drie uur trekking hadden we (veel te dure) spulletjes gekocht bij de vrouwtjes (Achja, dankzij hen leven we nog :p), namen we afscheid van ze en kregen we een heerlijke lunch, waar we daarna de tocht volgden.
Het uitzicht was zo gaaf! We stonden midden in de bergen, met af en toe een waterval, huisjes, buffels, rijstvelden en de prachtig geklede volkeren.. Echt mooi!
Af en toe kwamen we een aantal meisjes tegen die een kind op hun rug hadden en daarnaast in de rijstvelden aan het werk waren. De gids vroeg hen hoe oud ze waren. De meisjes waren heel jong, de jongste die we tegen kwamen was op haar twaalfde getrouwd en was nu dertien en had al een kind van vijf maanden. Haar 'husband' was vijftien. Echt bizar hoe jong de meisjes al trouwen en kinderen krijgen... We konden het ons gewoon niet voorstellen!
Aangezien het de nacht ervoor had geregend was het ontzettend glad en gleden we uiteraard uit, of stonden we ipv naast de rijstvelden, IN de rijstvelden haha. Lekker smerig dus. Voordat we bij onze homestay aankwamen, liepen we nog langs een schooltje en hebben we een nieuw spel geleerd: hokky. Nee geen hockey. Je had een soort van shuttle die je weg schopt of slaat. Heel grappig!
Daarna ons laatste stukje lopen en toen kwamen we bij onze homestay aan. We verbleven bij super lieve mensen. Het was een gezin dat bestond uit vader, moeder en twee kinderen van tien en vier. Echt heel lief, de jongste vooral heel ondeugend, haha!
De gids vertelde dat wij in één van de drie echte homestays verbleven. Door het toerisme is er een klein dorpje gemaakt met neppe homestays, waar ze een bar en WiFi hebben. Heel chil natuurlijk haha, maar we waren toch blij met onze homestay: vriendelijke mensen en een huisje langs een waterval, hoe vet! Daarbij gaat een groot deel van ons geld ook naar de lokale bevolking zelf, in plaats van alleen naar de organisatie. Dus ook nog iets goeds gedaan!
De insecten die we zagen, zijn zeg maar 5 keer zo groot als in Nederland. In het begin even wennen, maar ook wel weer vet om te zien haha.
Die avond heerlijk gegeten met de familie en ook hier weten ze hoe ze moeten proosten: na meer dan tien shotjes zelfgemaakte rijstwijn (21%) waren we aardig zat. Het was zeg maar een goeien avond ;).
Na heerlijk te hebben geslapen (niet gek na al die rijstwijn) kregen we ontbijt en namen we weer afscheid van de familie! Die dag hadden we nog maar 2,5 uur trekking (gelukkig maar, aangezien de trekking van de dag ervoor 8 uur had geduurd, dus we waren aardig kapot!) en hadden we, voordat we weer terug gingen naar Sapa, nog een heerlijke lunch met een kokosnootmelk ijsje als toetje. Daarna afscheid genomen van onze gids en hebben we die avond weer onze nachttrein terug gepakt naar Hanoi!

Nog maar een paar dagen in Vietnam en dan naar.. Weten we nog niet :) :). Vast ergens in Azie ;)

Xxxx